شاهرخ - عریضه

side A

1.عریضه

2.ساعت

3.مرغوب

4.با قافیه

side B

1.ماه خانم آبی

2.همنفس

3.پاییز

4.سنگسار

شاهرخ شاهید (۶ آذر ۱۳۲۸ – ۱۲ آذر ۱۴۰۲) که با نام هنری شاهرخ شناخته می‌شد، خواننده و آهنگ‌ساز اهل ایران بود.
عکس شاهرخ بر روی مجلهٔ دختران و پسران شماره ۸۹۹، ۵ اردیبهشت ۱۳۵۵
شاهرخ شاهید در ۶ آذر ۱۳۲۸ در محلهٔ سلسبیل تهران زاده شد. پدرش عیسی و مادرش نرگس نام داشت. وی در سن ۱۱ سالگی، مادر خود را در بستر بیماری از دست داد و سه سال بعد نیز پدر او درگذشت. شاهرخ در همان دوران نوجوانی در دامان خواهر بزرگ‌تر خود تربیت و پرورش یافت. او در دبستان بامشاد و دبیرستان مروی تحصیل کرد و تحصیلات موسیقی خود را در تالار رودکی و جامعه باربد گذراند.

شاهرخ شاهید در ۱۳ سالگی، فعالیت هنری خود را در برنامه کودک رادیو ایران آغاز نمود و در همان سال‌ها به تشویق پدرش برای فراگیری ردیف‌های موسیقی ایرانی به‌مدت ۱۰ سال در کلاس‌های اسماعیل مهرتاش در جامعهٔ باربد شرکت کرد. وی نت و سلفژ را طی ۵ سال در هنرستان موسیقی ملی زیر نظر مصطفی کمال پورتراب آموخت و بدین ترتیب علاوه‌بر تسلط بر دستگاه‌های موسیقی سنتی، با مبانی و گام‌های موسیقی غربی و کلاسیک نیز آشناییت پیدا کرد. شاهرخ در طی این سال‌ها، با ارکستر کر ملی ایران به‌رهبری آلفرد مالرویان، به‌عنوان سولیست همکاری کرد و به‌اجرای برنامه‌های مختلفی در تالار رودکی پرداخت. شاهرخ در سال ۱۳۵۳، اولین ترانهٔ خود را به‌نام «دوستت دارم» را با کلام شهرام وفایی و آهنگسازی امیر آرام اجرا کرد که مورد تشویق و حمایت مردم قرار گرفت. از ترانه‌های بعدی وی می‌توان به «شبا بی‌تو» و «راه بیفت» اشاره کرد. شاهرخ در سال ۱۳۵۴، در سریال غریبه، ترانه‌ای به‌همین نام اجرا کرد که به‌مدت دو سال، هر شب از تلویزیون ملی ایران پخش می‌شد. پخش این ترانه در این سریال، نقش زیادی در شهرت شاهرخ ایفا کرد. شاهرخ در آغاز فعالیت خود، با آهنگسازان برجسته‌ای چون منوچهر طاهرزاده، محمد شمس، منصور ایران‌نژاد، صادق نوجوکی و ناصر چشم‌آذر همکاری کرد. شهرام وفایی، سعید دبیری، فرهنگ قاسمی، مسعود هوشمند و فتح‌الله منوچهری نیز از جمله ترانه‌سرایانی بودند که در پیش از انقلاب با شاهرخ همکاری داشتند.

شاهرخ شاهید تا سال ۱۳۵۵ دو آلبوم موسیقی منتشر کرد. او در آبان ۱۳۵۶ (نوامبر ۱۹۷۷)، برای ادامهٔ تحصیل موسیقی و فعالیت در ارکستر فیلارمونیک شهر لس آنجلس به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و پس از ویگن، دومین هنرمند آوازه‌خوان مقیم لس آنجلس شد. شاهرخ چهار ماه پیش از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ به ایران بازگشت تا در کنار خانوادهٔ خود باشد و شب قبل از ورود روح‌الله خمینی به ایران، دوباره به ایالات متحده نقل مکان کرد.

شاهرخ شاهید پس از مهاجرت به آمریکا، نخستین آلبوم‌های خود را در سال‌های ۱۳۵۹ «هیچ‌کجا ایران نمی‌شه» و ۱۳۶۱ «خداحافظ تهران» منتشر کرد که با ابی و شهرام شب‌پره مشترک بودند. وی در آغاز دهه ۱۳۷۰ نیز آلبوم «شاه‌گل» را به‌طور مشترک با ابی و شهرام صولتی منتشر کرد. شاهرخ ضمن اینکه موسیقی عمدهٔ ترانه‌هایش را خود می‌ساخت، با آهنگسازان برجسته‌ای چون فرید زلاند، آندرانیک، سیاوش قمیشی، منوچهر چشم‌آذر، کاظم عالمی، بیژن مرتضوی، فرخ آهی و شوبرت آواکیان نیز همکاری داشت. وی علاوه بر تداوم همکاری با یاور دیرینه‌اش شهرام وفایی، با ترانه‌سرایان شاخصی چون مسعود امینی، هما میرافشار، اردلان سرفراز، شهیار قنبری، مسعود فردمنش، ایرج رزمجو، پاکسیما زکی‌پور و یغما گلرویی همکاری داشته‌است. بیشتر ترانه‌هایی که باعث شهرت وی در دوران پس از انقلاب شدند، در آلبوم‌های انفرادی او بودند.

یکی از پرآوازه‌ترین ترانه‌های شاهرخ، «مرغوب» بود که با ترانهٔ مسعود امینی، آهنگسازی خودش و تنظیم شوبرت آواکیان در آلبومی به‌نام «عریضه» در سال ۱۳۸۱ منتشر شد.

شاهرخ در ۱۲ آذر ۱۴۰۲ پس از تحمل حدود دو سال بیماری سرطان، در ۷۴ سالگی در لس آنجلس درگذشت. صفحهٔ رسمی فیس‌بوک این خواننده پس از درگذشت او، ترانهٔ «بچه‌ها خداحافظ» سرودهٔ اردلان سرفراز را بازنشر کرد.

یکی از پرآوازه‌ترین ترانه‌های شاهرخ، «مرغوب» بود که با ترانهٔ مسعود امینی، آهنگسازی خودش و تنظیم شوبرت آواکیان در آلبومی به‌نام «عریضه» در سال ۱۳۸۱ منتشر شد.