david bowie - the best
آلبوم موسیقی the best of david bowie
1LP - black vinyl
| A1 | Space Oddity | 4:33 | |
| A2 | Life On Mars | 3:48 | |
| A3 | Starman | 4:16 | |
| A4 | Rock 'N' Roll Suicide | 2:57 | |
| A5 | John, I'm Only Dancing | 2:37 | |
| A6 | The Jean Genie | 4:02 | |
| A7 | Breaking Glass | 3:25 | |
| A8 | Sorrow | 2:49 | |
| B1 | Diamond Dogs | 4:37 | |
| B2 | Young Americans | 4:56 | |
| B3 | Fame | 3:21 | |
| B4 | Golden Years | 3:17 | |
| B5 | TVC 15 | 3:25 | |
| B6 | Sound And Vision | 3:00 | |
| B7 | "Heroes" | 3:22 | |
| B8 | Boys Keep Swinging | 3:10 |
دیوید رابرت جونز (انگلیسی: David Robert Jones؛ ۸ ژانویهٔ ۱۹۴۷ – ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۱۶) معروف به دیوید بویی (David Bowie)، خواننده-ترانه‌سرا و بازیگر انگلیسی بود. او از چهره‌های پیشتازِ صنعت موسیقی بود و به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین موسیقی‌دانان در قرن بیستم تلقی می‌شود. بویی در طول حرفه‌اش به ویژه بابت خلق آثار ابتکاری خود در طول دههٔ ۱۹۷۰ مورد تحسین منتقدان و موسیقی‌دانان قرار گرفت. حرفهٔ او با بازآفرینی و ارائهٔ بصری معروف است و موسیقی و مهارت او بر روی صحنه تأثیر چشم‌گیری در عرصهٔ موسیقی عامه‌پسند داشت.
بویی از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد. او در رشته‌های هنر، موسیقی و طراحی به تحصیل پرداخت و فعالیتش را در سال ۱۹۶۳ آغاز کرد. «شگفتی فضا» که در سال ۱۹۶۹ منتشر شد، نامش در میان پنج تک‌آهنگ برتر در جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا قرار گرفت. او پس از دوره‌ای تجربه و آزمایش‌گری، در سال ۱۹۷۲ در دوران گلم راک با خود دیگر پر زرق‌وبرق و دوجنسهٔ خود به‌نام زیگی استارداست ظهور کرد. این شخصیت با تک‌آهنگ موفق «استارمن» و آلبوم ظهور و سقوط زیگی استارداست و عنکبوت‌ها از مریخ معرفی و باعث محبوبیت گستردهٔ بویی شد. در سال ۱۹۷۵، سبک بویی به سمت آوایی تغییر یافت که آن را «روح پلاستیکی» توصیف می‌کرد. این تغییر در ابتدا باعث دلزده‌شدن بسیاری از طرفداران بریتانیایی‌اش شد اما در ایالات متحده با تک‌آهنگ شماره یک «شهرت» و آلبوم آمریکایی‌های جوان با موفقیتی برجسته همراه بود. در سال ۱۹۷۶، بویی در فیلم کالت مردی که به زمین سقوط کرد ایفای نقش کرد و آلبوم ایستگاه به ایستگاه را منتشر کرد. در سال ۱۹۷۷، او با آلبوم کم متأثر از الکترونیک، به حرفه‌اش بازگشت. این آلبوم نخستین اثر از سه همکاری با برایان اینو است که به «سه‌گانه برلین» معروف شد. پس از آن آلبوم‌های «قهرمانان» و (۱۹۷۷) مستأجر (۱۹۷۹) را منتشر کرد؛ نام هر یک از این آلبوم‌ها در میان پنج آلبوم برتر در زمینهٔ فروش جدول بریتانیا قرار گرفت و بازخوردهای مثبت و ماندگاری از سوی منتقدان داشتند.
پس از کسب موفقیت تجاری در اواخر دههٔ ۱۹۷۰، بویی در سال ۱۹۸۰ با انتشار تک‌آهنگ «خاکستر به خاکستر»، آلبومش هیولاهای ترسناک (و ابروحشتناک‌ها) و تک‌آهنگ «تحت فشار» — که همکاری با کوئین در سال ۱۹۸۱ بود — در صدر جدول‌های فروش بریتانیا قرار گرفت. او در سال ۱۹۸۳ با بیا برقصیم به بالاترین حد موفقیت تجاری خود رسید. قطعهٔ هم‌نام در صدر جدول فروش اکثر مناطق قرار گرفت. بویی در طول دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ به آزمایش و تجربهٔ سبک‌های موسیقایی مانند اینداستریال و جانگل پرداخت. او همچنین بازیگری را ادامه داد و در کریسمس مبارک، آقای لارنس (۱۹۸۳)، هزارتو (۱۹۸۶)، پونتیوس پیلاطس در آخرین وسوسه مسیح (۱۹۸۸) و نیکولا تسلا در پرستیژ (۲۰۰۶) نقش‌آفرینی کرد. او در سال ۲۰۰۴ اجرا در تور را متوقف کرد و آخرین اجرای زندهٔ او در یک مراسم خیریه در سال ۲۰۰۶ بود. در سال ۲۰۱۳، بویی پس از یک دهه وقفه با آلبوم روز بعد بازگشت. او از نظر موسیقایی تا زمان مرگش بر اثر سرطان کبد در خانه‌اش در شهر نیویورک فعالیت می‌کرد. بویی دو روز بعد از تولد ۶۹ سالگی‌اش و انتشار آخرین آلبومش، ستارهٔ سیاه (۲۰۱۶)، درگذشت.
فروش آثار بویی در طول دوران زندگی‌اش بیش از ۱۰۰ میلیون نسخه در سراسر جهان تخمین زده شده و نامش در میان یکی از پرفروش‌ترین موسیقی‌دانان تاریخ ثبت شده‌است. در بریتانیا به او ۱۰ گواهی‌نامهٔ پلاتین، ۱۱ طلا و هشت نقره برای آلبوم‌هایش اعطا شده‌است. او ۱۱ آلبوم شماره یک در جدول این کشور به ثبت رسانده‌است. در ایالات متحده، او پنج گواهی‌نامهٔ پلاتین و نه طلا دریافت کرده‌است. نام بویی در سال ۱۹۹۶ به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافت. رولینگ استون نیز نام او را در فهرست ۱۰۰ هنرمند برتر تاریخ قرار داده و پس از مرگش در سال ۲۰۱۶، از او به‌عنوان «بزرگ‌ترین ستاره راک» یاد کرد. بویی پرفروش‌ترین هنرمند وینیل در قرن بیست و یکم است.
دیدگاه خود را بنویسید