billy joel - i go to extremes

billy joel ویلیام مارتین جوئل (زاده ۹ مه ۱۹۴۹) خواننده، ترانه سرا و پیانیست آمریکایی است. جوئل که معمولاً به‌خاطر آهنگی به همین نام در سال 1973، «مرد پیانو» نامیده می‌شود،  از دهه 1970 به عنوان یک هنرمند انفرادی، حرفه موسیقی موفقی داشته است.
از سال 1971 تا 1993، او دوازده آلبوم استودیویی منتشر کرد که شامل ژانرهای موسیقی پاپ و راک بود و در سال 2001 یک آلبوم استودیویی تکی از ساخته‌های موسیقی کلاسیک منتشر کرد. جوئل یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی جهان و چهارمین هنرمند پرفروش انفرادی در ایالات متحده است،  با بیش از 160 میلیون آلبوم در سراسر جهان فروخته شده است. آلبوم تلفیقی او در سال 1985، Greatest Hits – Volume I & Volume II، یکی از پرفروش ترین آلبوم ها در ایالات متحده است.
جوئل در شهر نیویورک در برانکس به دنیا آمد و در لانگ آیلند بزرگ شد. او که بزرگ شد، به اصرار مادرش به کلاس پیانو رفت. جوئل پس از انصراف از دبیرستان برای دنبال کردن حرفه موسیقی، در دو گروه کوتاه مدت به نام‌های The Hassles و Attila شرکت کرد، قبل از امضای یک قرارداد ضبط با Family Productions و شروع یک حرفه انفرادی در سال 1971 با اولین انتشار خود Cold Spring Harbor. . در سال 1972، پس از اجرای زنده رادیویی آهنگ "کاپیتان جک" در فیلادلفیا، جوئل توجه کلمبیا رکوردز را به خود جلب کرد و او را بر آن داشت تا قرارداد جدیدی با این شرکت امضا کند و دومین آلبوم خود را با نام Piano Man در سال 1973 منتشر کند. پس از Streetlife Serenade و Turnstiles به ترتیب در سال‌های 1974 و 1976، جوئل آلبوم موفقیت‌آمیز انتقادی و تجاری خود به نام The Stranger را در سال 1977 منتشر کرد. این آلبوم با فروش بیش از 10 میلیون نسخه و تولید چندین تک‌آهنگ موفق از جمله «Just the» پرفروش‌ترین نسخه کلمبیا شد. همانطور که هستی، "Movin' Out (ترانه آنتونی)"، "Only the Good Die Young"، و "او همیشه یک زن است"؛ این آلبوم همچنین شامل آهنگ‌های آلبوم محبوب «صحنه‌هایی از یک رستوران ایتالیایی»، آهنگ مورد علاقه جوئل از آهنگ‌های خودش است که به اصلی ثابت برنامه‌های زنده او تبدیل شده است،  و «Vienna»، همچنین یکی از مورد علاقه‌های شخصی جوئل و در سال 2022 یکی از آهنگ های او در اینترنت پخش شد.

آلبوم بعدی جوئل، خیابان 52، در سال 1978 منتشر شد و به زودی اولین آلبوم او شد که در جدول بیلبورد 200 به رتبه اول رسید. جوئل هفتمین آلبوم استودیویی خود به نام خانه های شیشه ای را در سال 1980 در تلاش برای تثبیت بیشتر خود به عنوان یک هنرمند راک منتشر کرد. این نسخه شامل "It's Still Rock and Roll to Me" (اولین تک آهنگ جوئل در صدر جدول 100 بیلبورد داغ)، "شاید حق با شما باشد"، "از من نپرس چرا"، و "گاهی یک فانتزی" بود. آلبوم بعدی او، پرده نایلونی، در سال 1982 منتشر شد و از میل به ایجاد موسیقی بلندپروازانه تر از نظر شعر و ملودیک نشات گرفت. یک مرد بی گناه، که در سال 1983 منتشر شد، به عنوان ادای احترام به ژانرهای موسیقی که جوئل در دهه 1950 با آنها بزرگ شده بود، مانند ریتم اند بلوز و دوووپ عمل کرد. این نسخه شامل "Tell Her About It"، "Uptown Girl" و "The Longest Time"، سه آهنگ شناخته شده او بود. پس از پل و جبهه طوفان به ترتیب در سال‌های 1986 و 1989، جوئل دوازدهمین آلبوم استودیویی خود را به نام رودخانه رویاها در سال 1993 منتشر کرد. او در سال 2001 آلبومی با نام Fantasies and Delusions را منتشر کرد که شامل آهنگ‌های کلاسیک ساخته شده توسط جوئل و اجرای بریتانیایی-کره‌ای بود. پیانیست ریچارد هیونگ کی جو. جوئل در سال 1988 کار صداپیشگی را برای فیلم انیمیشن دیزنی الیور و شرکت ارائه داد که در آن نقش شخصیت داجر را با آهنگ خود "چرا باید نگران باشم؟" و در ساخت موسیقی متن فیلم های مختلف از جمله Easy Money، Ruthless People مشارکت داشت. و ماه عسل در وگاس.

جوئل در طول سال‌های فعالیت انفرادی‌اش، 33 اثر خودنویس 40 اثر برتر را در ایالات متحده تولید کرد، که سه مورد از آن‌ها ("هنوز برای من راک اند رول است"، "درباره آن به او بگویید"، و "ما نکردیم" t Start the Fire") در صدر 100 بیلبورد داغ قرار گرفت. جوئل برای 23 جایزه گرمی نامزد شده است که برنده 6 مورد از آنها از جمله آلبوم سال برای 52nd Street شده است. جوئل به تالار مشاهیر آهنگسازان (1992)، تالار مشاهیر راک اند رول (1999)،  و تالار مشاهیر موسیقی لانگ آیلند (2006) راه یافت. در سال 2001، جوئل جایزه جانی مرسر را از تالار مشاهیر آهنگسازان دریافت کرد. در سال 2013، جوئل افتخارات مرکز کندی را به دلیل تأثیرگذاری بر فرهنگ آمریکایی از طریق هنر دریافت کرد. جوئل از زمان ظهور حرفه‌ی انفرادی‌اش، یک دوره‌ی تور موفق داشته است و اجراهای زنده‌ای را در سراسر جهان برگزار می‌کند. در سال 1987، او یکی از اولین هنرمندانی بود که به دنبال کاهش ممنوعیت موسیقی راک توسط این کشور، تور راک را در اتحاد جماهیر شوروی برگزار کرد. اگرچه جوئل از زمان Fantasies & Delusions آلبوم استودیویی منتشر نکرده است، او همچنان به انتشار تک‌آهنگ‌ها، تورها و اجرای کنسرت‌های یکباره ادامه می‌دهد.