The Doors - Strange Days

Side A

1. Strange Days – 3:11
2. You're Lost Little Girl – 3:03
3. Love Me Two Times – 3:18
4. Unhappy Girl – 2:02
5. Horse Latitudes – 1:37
6. Moonlight Drive – 3:05

Side B

1. People Are Strange – 2:12
2. My Eyes Have Seen You – 2:32
3. I Can't See Your Face in My Mind – 3:26
4. When the Music's Over – 11:00

The Doors، گروه راک آمریکایی که در سال 1965 در لس‌آنجلس توسط جیم موریسون (خواننده)، ری منزاریک (کیبورد)، راببی کریگر (گیتار) و جان دنسمور (درام) تشکیل شد، یکی از تأثیرگذارترین گروه‌های موسیقی قرن بیستم است. با آلبوم‌های کلاسیک مانند "The Doors" (1967) و "Strange Days"، این گروه بیش از 100 میلیون نسخه آلبوم فروخت و با ترکیب سایکدلیک راک، بلوز و شعرهای فلسفی موریسون، ژانر راک را بازتعریف کرد. "Strange Days" که در استودیوی Sunset Sound ضبط شد، بازتابی از آزمایش‌های صوتی و مضامین تاریک گروه است. The Doors با دریافت جوایز متعدد و ورود به تالار مشاهیر راک اند رول در 1993، میراثی جاودانه به‌جا گذاشتند.

"Strange Days" آلبومی تاریک و نوآورانه از The Doors است که در سپتامبر 1967 منتشر شد و به‌صورت وینیل 180 گرمی با ریمسترینگ از مسترهای اصلی بازنشر شده است. این آلبوم که در استودیوی Sunset Sound لس‌آنجلس ضبط شد، با تولید Paul A. Rothchild، ترکیبی از سایکدلیک راک، بلوز و آزمایش‌های صوتی است. قطعه آغازین "Strange Days" با صداهای عجیب و غریب و "People Are Strange" با ملودی‌های گیرا و شعرهای موریسون، فضای سوررئال آلبوم را تعریف می‌کند. "When the Music's Over"، با مدت زمان 11 دقیقه، اوج حماسی و فلسفی گروه را به نمایش می‌گذارد، در حالی که "Horse Latitudes" با شعرهای ترانس‌اندالوس، عمق ادبی موریسون را نشان می‌دهد. کیفیت صدای این وینیل شفاف و پویاست، با جزئیات واضح کیبوردهای منزاریک و درام‌های دنسمور، هرچند برخی طرفداران، مانند کاربر Discogs، DoorsFan1967، اشاره کرده‌اند که نویز سطحی در قطعات آرام‌تر ممکن است وجود داشته باشد. منتقدان این آلبوم را به دلیل "نوآوری و تاریکی" ستایش کرده‌اند و Rolling Stone آن را در رتبه 407 بهترین آلبوم‌های تمام دوران قرار داد، اگرچه برخی معتقدند که در مقایسه با آلبوم اول، کمتر منسجم است. این وینیل برای طرفداران سایکدلیک راک و کلکسیونرها ضروری است.