Tarantino

1. Dick Dale & The Del-Tones – Misirlou
2. The 5.6.7.8's – Woo Hoo
3. The Coasters – Down In Mexico
4. Jim Croce – I Got A Name
5. Johnny Cash – I Walk The Line
6. Dee Clark – Hey Little Girl
7. Charlie Feathers – Can't Hardly Stand It
8. Elvin Bishop - She Puts Me In The Mood
9. Frank Mills - Music Box Dancer
10. Lilian Harvey & Willy Fritsch - Ich wollt' Ich Wär ' Ein Huhn

1. David Hess – Now You're All Alone
2. Nick Perito – The Green Leaves Of Summer
3. Christophe – Sunny Road To Salina
4. The Tornadoes – Bustin' Surfboards
5. Johnny Cash – Born To Lose
6. Johnny Cash – So Doggone Lonesome
7. The 5.6.7.8's – I'm Blue
8. Ricky Nelson – Lonesome Town
9. Eddie Beram – Riot In Thunder Alley
10. Zarah Leander – Davon Geht Die Welt Nicht Unter

کوئِنتین جِروم تارانتینو (انگلیسی: Quentin Jerome Tarantino؛ زادهٔ ۲۷ مارس ۱۹۶۳) فیلم‌ساز، مؤلف و بازیگر آمریکایی است. محتوای خشونت‌آمیز برخوردار از سبک، دیالوگ‌های مفصل شامل به‌کار بردن چشمگیر فحاشی، و نیز ارجاعات به فرهنگ مردمی، از مشخصه‌های فیلم‌های او هستند.

تارانتینو از همان ابتدا به هنر و صنعت سینما علاقه بسیاری داشت؛ وی در زمانی که مشغول یادگیری بازیگری بود، در یک مرکز اجاره فیلم (ویدئو کلوب) مشغول به کار بوده‌است. فعالیت تارانتینو در دهه ۱۹۸۰ و زمانی که فیلم آماتوری تولد بهترین دوستم را به نگارش درآورد و کارگردانی کرد، آغاز شد. نمایشنامه همین فیلم بود که پایه‌های شکل‌گیری نمایشنامه بعدی‌اش، یعنی عشق حقیقی را شکل داد. در اوایل دهه ۱۹۹۰ تارانتینو کار خود را به عنوان فیلم‌ساز مستقل آغاز کرد و فیلم سگ‌های انباری را ساخت. فارغ از نوع فیلم، مجله امپایر این فیلم را «خارق‌العاده‌ترین فیلم مستقل تمام اعصار» نامید. پیشرفت تارانتینو با ساخت فیلم بعدیش، داستان عامه‌پسند، در سال ۱۹۹۴ سرعت بیشتری به خود گرفت. این فیلم از نظر تجاری توانست موفقیت بسیاری کسب کند. این فیلم را نیز یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ می‌دانند. فیلم بعدیش نیز فیلم جکی براون بود که از روی یک رمان ساخته شده بود.

فیلم بعدی تارانتینو، فیلم مشهور بیل را بکش بود که در دو قسمت بخش ۱ و بخش ۲ (یکی در اواخر ۲۰۰۳ و دیگری در اوایل ۲۰۰۴) منتشر شد. این فیلم‌ها به‌نوعی حاوی هنرهای رزمی ژاپنی و روح فیلم‌های وسترن اسپاگتی در خود بودند. فیلم بعدی‌اش ضد مرگ نام داشت و سپس شروع به ساخت فیلم مشهور دیگرش، حرامزاده‌های لعنتی شد. این فیلم بر اساس داستانی تخیلی در دوران جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد و بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفت. جنگوی آزادشده در سال ۲۰۱۲ منتشر شد که روایت‌گر دوران برده‌داری آمریکا است. جنگوی آزادشده پرفروش‌ترین فیلم تارانتینو به نسبت سایر فیلم‌هایش است و موفق به فروشی بالای ۴۲۵ میلیون دلاری شد. فیلم بعدی او هشت نفرت‌انگیز است که در دسامبر ۲۰۱۵ به روی پردهٔ سینما رفت.

برای شناخت سینمای تارانتینو باید به دو نکته اساسی که بنیان‌های زیبایی‌شناسی فیلم‌های او عملاً از آن‌ها ریشه می‌گیرد، توجه کرد؛ اول خصلت‌های دوره‌ای که فیلم‌های او در آن ساخته و اکران شده‌اند و دوم زندگی او. به‌طور کلی سینمای تارانتینو را نقطه تقاطع دو خط می‌دانند؛ اولی خط فیلم نوآر کلاسیک و دومی خط فیلم‌های جریان‌ساز داستانی و عامه‌پسند. او هنر خود را با تجربه و کار به‌دست آورده و تحصیلات دانشگاهی خاصی ندارد.