2LP - black vinyl
side A
1 | Signs of Life (Remix 2019) |
2 | Learning to Fly (Remix 2019) |
3 | The Dogs of War (Remix 2019) |
side B
1 | One Slip (Remix 2019) |
2 | On the Turning Away (Remix 2019) |
side C
1 | Yet Another Movie (Remix 2019) |
2 | Round and Around (Remix 2019) |
3 | A New Machine Part 1 (Remix 2019) |
4 | Terminal Frost (Remix 2019) |
5 | A New Machine Part 2 (Remix 2019) |
side D
1 | Sorrow (Remix 2019) |
پینک فلوید (انگلیسی: Pink Floyd) یک گروه موسیقی راک انگلیسی است که در سال ۱۹۶۵ در لندن بنیان نهاده شد. این گروه یکی از تأثیرگذارترین گروههای موسیقی راک انگلیسی است که توانست با موسیقی پراگرسیو و سایکدلیک، اشعار معناگرا و استفاده از تجربیات صوتی و خلق اجراهای زنده، به موفقیت بینالمللی دست یابد و به یکی از محبوبترین و تأثیرگذارترین گروههای موسیقی تبدیل شود.
پینک فلوید در سال ۱۹۶۵ توسط دانشجویان سابق، سید برت، نیک میسن، راجر واترز و ریچارد رایت، تشکیل شد. آنها در اواخر دهه ۶۰ میلادی و تحت رهبری سید برت دو تکآهنگ موفق منتشر کردند. سپس نخستین آلبوم خود تحت عنوان نیزن بر دروازههای سپیدهدم را عرضه کردند که اثری موفقیتآمیز بود و باعث شهرت آنها شد. دیوید گیلمور در دسامبر ۱۹۶۸ به عنوان پنجمین عضو به گروه پیوست و به تدریج جایگزین سید برت شد که به دلیل مصرف بیش از حد مادهٔ توهمزایِ الاسدی، سلامتی روانی خود را از دست داده بود. پس از جدایی برت از پینک فلوید، راجر واترز تبدیل به شاعر اصلی ترانههای گروه شد و جایگاه خود را بیش از پیش تثبیت کرد. در این زمان بود که پینک فلوید با آلبومهایی مفهومی همچون نیمهٔ تاریک ماه (۱۹۷۳)، کاش اینجا بودی (۱۹۷۵)، جانوران (۱۹۷۷)، دیوار (۱۹۷۹) و برش نهایی (۱۹۸۳) به شهرت جهانی دست پیدا کرد.
ریچارد رایت در سال ۱۹۷۹، به علت مشکلات شخصی با واترز، گروه را ترک گفت. واترز نیز خود در سال ۱۹۸۵، پینک فلوید را ترک کرد تا گیلمور تبدیل به رهبر پینک فلوید شود. وی پس از جدا شدنِ واترز از گروه، به همراه نیک میسن به بقای پینک فلوید اصرار ورزید که موجب تخاصم بین اعضای باقیمانده گروه و واترز شد. در نهایت، واترز با اکراه به ادامه کار پینک فلوید بدون حضور او رضایت داد و پس از آن پینک فلوید بدون همراهی واترز و به رهبری دیوید گیلمور دو آلبوم لغزش آنی در عقل (۱۹۸۷) و ناقوس جدایی (۱۹۹۴) را منتشر کرد.
در ژوئیه ۲۰۰۵، پس از نزدیک به دو دهه، اعضای گروه (گیلمور، واترز، رایت و میسن) برای اجرایی خیرخواهانه در لایو ۸، گرد هم آمدند. سید بَرِت در سال ۲۰۰۶ و ریچارد رایت در سال ۲۰۰۸ درگذشتند که بدین ترتیب این اجرا تبدیل به آخرین اجرای گروه با حضور تمام اعضا شد. در سال ۲۰۰۶، گیلمور مصاحبهای با روزنامه ایتالیایی لا رپوبلیکا انجام داد و اعلام کرد که پینک فلوید منحل شدهاست. زمانی که دربارهٔ آینده گروه از او پرسیده شد، گیلمور توضیح داد که پینک فلوید دیگر موسیقی نخواهد ساخت و او در سن ۶۰ سالگی ترجیح میدهد بر روی پروژه شخصیاش کار کند. از آن زمان، واترز و گیلمور بارها اعلام کردهاند که قصد ندارند تا دوباره با سایر اعضا گروه، گرد هم آیند. در سال ۲۰۱۱، گیلمور و میسن در او۲ آرنا لندن، در یکی از نمایشهای تور دیوار واترز، به وی پیوستند. در ۵ ژوئیه ۲۰۱۴، منابع مختلفی از جمله همسر دیوید گیلمور، از منتشر شدن آلبومی جدید از سوی گروه تحت عنوان رودخانه بیپایان خبر دادند. این آلبوم از آثار ضبط شدهٔ گروه در سال ۱۹۹۴ برگرفته شدهاست و به ریچارد رایت فقید تقدیم شدهاست. این آلبوم در نوامبر ۲۰۱۴ عرضه شد.
پینک فلوید در سال ۱۹۹۶ به تالار مشاهیر راک اند رول ایالات متحده و در سال ۲۰۰۵ به تالار مشاهیر موسیقی بریتانیا راه یافت. تا سال ۲۰۱۳، بیش از ۲۵۰ میلیون نسخه از آثار این گروه در سرتاسر جهان به فروش رفت که ۷۴٫۴ میلیون نسخه از آن تنها در ایالات متحده فروش رفتهاست. به همین دلیل، در زمرهٔ پرفروشترین هنرمندان موسیقی در دنیا قرار میگیرد. همچنین، همواره از آلبوم نیمهٔ تاریک ماه به عنوان یکی از موفقیتآمیزترین و پرفروشترین آلبومهای تاریخ راک در تمام دورانها یاد میشود. این آلبوم توانست از نظر میزان فروش، به رتبهٔ اول در ایالات متحده دست پیدا کرده و چهارده سال در جدول باقی بماند. تاکنون بیش از ۴۵ میلیون نسخه از این آلبوم در سراسر جهان به فروش رسیدهاست.
دیدگاه خود را بنویسید