Max Richter - Waltz With Bashir

Side A:

1. Boaz And The Dogs (3:07)
2. Organum (3:13)
3. The Haunted Ocean 1 (2:02)
4. JSB/RPG (2:12)

Side B:

1. Shadow Journal (8:23)
2. Enola Gay – Orchestral Manoeuvres In The Dark (3:33)
3. The Haunted Ocean 2 (0:47)
4. Taxi And APC (2:14)

Side C:

1. Any Minute Now / Thinking Back (4:14)
2. I Swam Out To Sea / Return (3:25)
3. Patchouli Oil And Karate (0:56)
4. What Have They Done? (1:50)
5. Into The Airport Hallucination (3:23)
6. The Slaughterhouse (1:31)

Side D:

1. The Haunted Ocean 3 (2:18)
2. Into The Camps (3:16)
3. The Haunted Ocean 4 (3:14)
4. Andante/Reflection (End Title) (3:29)
5. The Haunted Ocean 5 (1:37)

Max Richter، متولد 1966 در آلمان و بزرگ‌شده در انگلستان، آهنگساز و پیانیست برجسته در سبک کلاسیکال مدرن و موسیقی متن است. او با آلبوم‌هایی مانند "The Blue Notebooks" (2004) و "Sleep" (2015) و موسیقی متن فیلم‌هایی مانند "Waltz With Bashir" (2008) و "Ad Astra" (2019) به شهرت رسید. Richter با ترکیب موسیقی کلاسیک، الکترونیک و مینیمالیسم، بیش از 50 پروژه موسیقیایی خلق کرده و جوایزی مانند جایزه آکادمی فیلم اروپا (2008) را برای "Waltz With Bashir" دریافت کرده است. موسیقی او برای این فیلم، که الهام از آثار شوپن و شوبرت گرفته، به دلیل تأثیر احساسی و روایی‌اش مورد تحسین قرار گرفت.

"Waltz With Bashir" اثری تأثیرگذار از Max Richter است که در سال 2008 منتشر شد و در سال 2020 به‌صورت وینیل دوگانه 180 گرمی 45 دور بازنشر شد. این آلبوم که برای انیمیشن مستند Ari Folman ساخته شده، با استفاده از ملودی‌های احساسی و سمپل‌های کلاسیک مانند "Funeral March" شوپن و "Piano Sonata D.850" شوبرت، فضای ترومایی جنگ لبنان 1982 را منتقل می‌کند. قطعه‌ی "The Haunted Ocean" در چندین نسخه، با پیانو و رشته‌های ارکسترال، حس نوستالژی و اندوه را تقویت می‌کند. "Shadow Journal" با ترکیب الکترونیک و گیتار، عمق روایی فیلم را برجسته می‌کند، در حالی که "Andante/Reflection (End Title)" پایان‌بندی احساسی ارائه می‌دهد. کیفیت صدای این وینیل شفاف و پویاست، با جزئیات واضح که بافت‌های موسیقیایی Richter را به‌خوبی منتقل می‌کند. روکش گیت‌فولد و سرعت 45 دور، تجربه‌ای غنی برای شنوندگان فراهم می‌کند. منتقدان این آلبوم را به دلیل "ترکیب هنرمندانه موسیقی کلاسیک و مدرن" و "ایجاد یک اثر مستقل" ستایش کرده‌اند، اگرچه برخی معتقدند که قطعات کوتاه‌تر ممکن است جریان آلبوم را کمی مختل کنند.