منوچهر سخایی - بله دوستش دارم

1.بله دوستش دارم

2.کلاغها

3.لالایی

4.پنجره ها

5.لب دریا

6.جدا از تو

7.تنها دل من

8.اشکهای من

9.خط و نشون

10.بابا رو ببوس

11.قدیما یادش بخیر

12.بذار امشب بخوابم

سید منوچهر سخایی کاشانی معروف به منوچهر سخایی (زاده ۹ مهر ۱۳۱۴ – درگذشته ۸ اردیبهشت ۱۳۹۰) خواننده، بازیگر سینمای و برنامه‌ساز قبل از انقلاب ۱۳۵۷، از قدیمی‌ترین چهره‌های موسیقی پاپ و از بازماندگان نسلی بود که با اجرای ترانه‌های عاشقانه بر بستر ملودی‌های ایرانی، با ارکستراسیون غربی و کلام فارسی، در اواخر دهه ۱۳۳۰ خورشیدی، محبوبیت خیره‌کننده‌ای برای این سبک موسیقی به ارمغان آوردند.

از منوچهر سخایی جدای از بازی و خوانندگی او در چند فیلم فارسی، ترانه‌های بسیاری به یادگار مانده‌است، که در میان آنها، ترانه‌های جوونی ساخته فرید زلاند، کلاغا ساخته پرویز مقصدی با کلامی از نوذر پرنگ، گل ساخته جهانبخش پازوکی به امضای هنری او در عالم موسیقی بدل شده‌است. وی پس از انقلاب ایران (۱۳۵۷) به ایالات متحده آمریکا کوچ کرد و گرچه در آنجا نیز ترانه‌ها و آلبوم‌هایی خلق نمود، اما هرگز نتوانست موفقیت و محبوبیت گذشتهٔ خود را تکرار کند و نهایتاً برای سال‌ها در سکوت به سر برد.

سید منوچهر سخایی، در سال ۱۳۱۴ خورشیدی در شهر تهران متولد شد. برادر بزرگترش سرگرد سید محمود سخایی (زاده ۱۲۹۶ خورشیدی) رئیس شهربانی برگزیدهٔ محمد مصدق در کرمان بود که در جریان وقایع ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در این شهر به مثله گردید. خیابان سرهنگ سخایی واقع در نزدیکی میدان توپخانه، تهران به نام اوست. وی خواننده پرستو به یاد برادرش سرگرد محمود سخایی ، شهید کودتای ۲۸ مرداد بود.

منوچهر سخایی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تهران ادامه داد و از همان دوران تحصیل به مقولات هنری به ویژه موسیقی علاقه و اشتیاق نشان داد. با این وجود وی قبل از آن که وارد دنیای موسیقی شود، برای مدتی در روزنامه کیهان مشغول به کار شد و به عنوان خبرنگار پارلمانی این روزنامه فعالیت کرد.